แม้ในยามที่ตลาดหุ้นสดใส ก็ยังต้องมีคำถามให้ได้คิดกัน

ล่าสุดในห้องไลน์คอร์ส TFEX มีคำถามมาว่า

“ถ้าจะเล่นใน serie H กันเหนียว เผื่อติด จะได้ถือข้ามไปปีใหม่เลย ถึงราคาสูงก็ต้องซื้อไหมคะ อ. แล้วที่ราคาสูงเพราะ Z ใกล้หมดอายุด้วยรึเปล่าคะ เกี่ยวมั้ย?”

คำถามข้างต้นเกิดมาจากมีสมาชิกในห้องไลน์ถามผมมาก่อนว่า สามารถ Long ใน series H ตอนนี้ได้หรือไม่ ซึ่งผมตอบกลับไปว่า ไม่ค่อยเหมาะเพราะราคาค่อนข้างแพง basis แค่ -1.6 จุด

กลับมาที่คำถามที่เป็นประเด็นในวันนี้

หลังจากที่อ่านคำถามแล้ว ผมมองเห็นจุดอ่อนข้อใหญ่ของสมาชิกคนดังกล่าว

“ถ้าจะเล่นใน serie H กันเหนียว เผื่อติด”

ผมถามกลับไปว่าทำไมต้องมี “เผื่อติด”

ติดไม่ติด มันเกี่ยวอะไรกับการเล่นใน series Z หรือ H หรือจะซีอะไรก็ตามแต่

ที่เกี่ยวมันคือนิสัยเราล้วน ๆ

ผมตอบกลับไปอีกว่า อย่าสร้างเงื่อนไขให้ตัวเอง เล่นให้ง่ายที่สุด ขายตัดขาดทุน ง่ายและดีที่สุด

สมาชิกคนนั้นตอบกลับมาว่า “5555 เคยติดมาก่อนค่ะ เลยคิดมาก”

ผมอ่านแล้วตอบกลับแบบทันควันว่า อย่าเรียกติด ต้องเรียกว่า ดื้อ ฝืน รู้น้อย และ ไร้วินัย

และถ้าให้ผมเขียนต่อ ผมจะเขียนให้แรงขึ้นเพื่อจะได้เข้าใจไปให้ถึงกระดูก

การเล่น Derivative มันแตกต่างจากการลงทุนในหุ้นแบบคนละเรื่องเลย

การลงทุนในหุ้น ถ้าได้ของถูกต้องกล้าถือ ถ้าราคาสูงเกินมูลค่าหรือพื้นฐานเปลี่ยน ต้องกล้าขาย

แต่ Derivative ไม่มีคำว่ากล้าถือ มีแต่คำว่า ต้องกล้าขาย ขายทั้งในตอนกำไร และกล้าขายตอนขาดทุน

แต่ทั้งการลงทุนในหุ้นและ Derivative นักลงทุนมักจะชอบทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับที่ควรจะทำ

หุ้น นักลงทุนไม่เคยกล้าถือของถูกนาน เมื่อมีกำไรต้องขอขายทำกำไร จะไปกล้าอีกทีตอนมันขึ้นมาใกล้จุดยอด และพอมันลงทีนี้ก็จะมากล้าซื้อเพิ่ม กล้าถือ ไม่เคยคิดจะขายอีก

ส่วน Derivative ไม่ต้องพูดถึง พลาดติดปุ๊บมีแต่จะชอบยื้อ ชอบดื้อ

ทำไมนักลงทุนถึงเป็นแบบนั้น ทำไมถึงทำในสิ่งที่ตรงข้ามกับที่ควรจะทำ

คำตอบคือ เพราะนักลงทุนไม่กล้ายอมรับความผิดพลาด และไม่กล้ายอมรับความเจ็บปวดจากความผิดพลาดนั้น

การไม่ยอมรับความผิดพลาด หากเป็นหุ้นมันยังไม่ทำร้ายอะไรเรามากนัก อย่างมากเราก็ถือหุ้นนั้นไป วันดีคืนดี ผีฟ้ามาโปรดหุ้นมันก็คงขึ้นเอง

แต่ Derivative มันไม่ได้เป็นแบบนั้น มันไม่เคยปราณีใครโดยเฉพาะเวลาที่เราหาข้ออ้างกับมัน

มันจะยิ่งฆ่าเราด้วยความโหดซาดิสต์ ยิ่งกว่าหนังเรื่อง “ลองของ” ทั้งภาค 1 และ 2

ผมเขียนในห้องไลน์คอร์ส TFEX ลงไปอีกว่า

ไม่มีใครทำร้ายเราได้ มีแต่เราทำร้ายตัวเองทั้งนั้น เมื่อเครียด เมื่อทุกข์ต้องหาทางปล่อย เช่นเดียวกับ Derivative เมื่อพลาด เสียหาย ก็ต้องหยุดสิ

คนไม่คัท เพราะคิดว่า คัทคือความทุกข์

ซื่อบื้อ มาก

คัทเนี่ยแหละ สุขสุดๆๆๆ

ผมยกตัวอย่างตัวเองให้สมาชิกทุกคนได้อ่าน ผมยกกรณีที่ผมกำหนดกลยุทธ์เข้า Long ให้ทุกคนเข้าตามเมื่อ 26 พ.ย. ที่ผ่านมาที่ 932 จุด

ผมถามทุกคนว่า ผมต้องแบกความคาดหวังขนาดไหน คนมาสมัครเรียน อยู่ห้องไลน์เล่นตาม เข้า Long ปุ๊บแล้วมันลง

คำถามคือผม ต้องทำยังไง

  1. ทำเนียนเงียบ ๆ ไป
  2. หลอกตัวเอง หลอกคนอื่น ถือทนไปเดี๋ยวมันมา
  3. คัท และยอมรับผิด เสียหน้าในฐานะอาจารย์ อี๋ เข้าแล้วขาดทุน

ผมเลือก แมน ๆ หยุดปัญหาแล้วสั่งคัท ใครจะว่าผมก็ช่างมัน ผมถือคติผมคัท ผมยังเหลือเงิน ครั้งหน้าเอาใหม่ ผมเชื่อว่าผมทำได้ ก็ต้องทำได้

ด้วยวินัย ด้วยวิธีที่ถูกต้อง ผมถึงกลับมาได้และได้มากกว่าที่เสียในทุกครั้ง และทุกครั้งมีการบันทึกเป็นทางการทุกครั้ง

ไม่มีหรอกคำว่า “ติด” มีแต่คำว่า “ดื้อ ฝืน ไร้วินัย”

หวังเป็นอย่างยิ่งในวันที่โลกของการลงทุนสดใส เราจะไม่หลงระเริง ประมาท และเอาตัวเองเข้าสู่วงจรอุบาทว์ของมัน

ประกิต สิริวัฒนเกตุ